We wrześniu powrócimy do tematu wolności i odpowiedzialności. Każdy rok szkolny powinien zaczynać się od zapoznania lub przypomnienia praw i obowiązków ucznia, zapoznania się z regulaminem szkoły, z WSO i PSO, aby uniknąć trudnych sytuacji. Nie sposób nie pamiętać, że wolność indywidualna kończy się tam gdzie zaczyna się krzywda innego człowieka, jak również o tym, że im więcej mamy wolności, tym więcej odpowiedzialności. O tym szczególnie muszą pamiętać rodzice, obdarzając swoje dzieci nieskrępowaną swobodą lub też ograniczając ich samodzielność.

1. Moja wolność i odpowiedzialność jako ucznia
   Jako uczeń mam swoje prawa i obowiązki. Podstawą do funkcjonowania w szkole jest znajomość regulaminu szkoły, przedmiotowego oceniania i świadomość tego, iż jestem w określonej społeczności szkolnej i wymagane są ode mnie odpowiednie postawy. Od tej chwili jestem reprezentantem szkoły nie tylko na jej terenie, ale również na zewnątrz. Ten fakt mnie obliguje do kontroli tego, co mówię, jakich słów używam, do pozytywnych zachowań. Jestem odpowiedzialny za tworzenie atmosfery w klasie, a więc nie zmyślam problemów, nie zaczepiam innych dla własnej satysfakcji, sprawy trudne zgłaszam nauczycielom i mam dobrą wolę, by je rozwiązać, a zwłaszcza nie kłamię.
   Zadanie dla rodziców: przeprowadzę z dzieckiem rozmowę na temat regulaminu szkolnego, wewnętrznego systemu oceniania, przedmiotowego systemu oceniania, wyjaśnię wątpliwości, jeśli takie wystąpią.
   
   
2. Jestem dzieckiem swoich rodziców. Moje obowiązki i granice wolności.
   "Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi” - Kard. Stefan Wyszyński
   
   Do pewnego okresu życia dzieci nie maja odpowiedzialności prawnej, konsekwencje ich zachowań przyjmują ich rodzice. Oczywiście są różne formy pomocowe dla rodziców jak i restrykcyjne, łącznie z odebraniem praw rodzicielskich. Wiemy, że wychowanie z zasadami jest dobre, musimy pamiętać, żeby również obdarzać miłością. Ważne jest również konsekwentne, jasne stawianie granic swoim dzieciom. Jeśli to konieczne ustalanie kodeksu postępowania, systemu nagród i kar, zawieranie umów, ale przede wszystkich jednakowa linia wychowawcza rodziców i zainteresowanie oraz życzliwe przebywanie ze swoim dzieckiem.
   Zadanie dla rodziców: porozmawiam ze swoim dzieckiem o tym jakie są granice dopuszczalnego zachowania dziecka w domu, co mnie denerwuje, co przeszkadza, co można zmienić. Ustalę zasady odpowiedzialności. Chwalę i nagradzam za dobre zachowanie.
    
3. Jestem dzieckiem Boga. Jestem odpowiedzialny za swoje zachowanie:
   "Być wolnym to żyć w zgodzie ze swoim sumienie” - Ks. Jerzy Popiełuszko

   Być dzieckiem oznacza związek nienaruszony, ponadczasowy. Możemy nie chcieć tego, ale on jest. Dzieci muszą żyć w świadomości, że oprócz rodziców biologicznych jest ktoś, kto czuwa nad nimi i kto kocha ich i pomaga w najtrudniejszych sytuacjach. Ale to zobowiązuje do odpowiedniego myślenia i zachowania. Dlatego tak ważne jest, by przypominać o tym, jakie działania są miłe Bogu – Ojcu.
   Zadanie dla rodziców: porozmawiam ze swoim dzieckiem, co jest miłe Bogu, a co nie i dlaczego.

Alicja Dzwonkowska