Nie ma uniwersalnej recepty na wychowanie dzieci. Jest to szczególne zadanie życiowe dla wszystkich rodziców. Inne osoby tacy jak nauczyciele, opiekunowie, wychowawcy mogą ich wspomagać w tym procesie wychowawczym, dzielić się doświadczeniem oraz wiedzą, ale nie mogą ich zastąpić. Odpowiedzialne rodzicielstwo zmienia się jakościowo wraz z wiekiem, ale tak naprawdę chyba nigdy nie kończy się. Dzieci zawsze pozostaną  dziećmi swoich rodziców.

Szczególnie trudny jest okres dorastania i początki pełnoletniości. Wówczas dzieci chcą sprawdzić siebie i rodziców. Burzą więc system wartości, priorytetów otrzymany od rodziców i ustanawiają swój. Zaczynają postępować wg swoich zasad i reguł i zazwyczaj to trwa do pewnego momentu, aż sami odkryją, że to co otrzymali od rodziców dobre. Do tego potrzebna jest pewna przestrzeń mentalna i emocjonalna oraz prawy kręgosłup moralny rodziny. Jeżeli rodzice świadomi są tych sytuacji, wytrwali i potrafią mimo trudnych, zaskakujących zdarzeń i postaw swoich dzieci zachować cierpliwość, chęć do rozmowy oraz do utrzymywania kontaktów wówczas można mieć nadzieję, że z czasem staną się one właściwe.

Rodzice muszą pamiętać, że są odpowiedzialni za dziecko nie tylko przed społeczeństwem ale i przed Bogiem. Pamięć o tym zobowiązuje nas do tego, aby prosić o opiekę dla swoich dzieci  zwłaszcza Jego. Modlitwa rodziców za dziecko jest szczególnym błogosławieństwem i ochroną dla niego. Jako ludzie nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkich sytuacji z którymi może spotkać się nasze dziecko, nie jesteśmy też w stanie przygotować go do różnych zdarzeń ,czy więc nie jest najwyższą mądrością powierzyć go opiece Boga?

Równie ważne jest nauczenie dziecka oddawania wszystkich spraw prowadzeniu Boga. W jaki sposób? Słowa nie wystarczą. Najbardziej przekonujący jest przykład. Jeśli dzieci widzą, że modlitwa zmienia nas samych na lepszych nie musimy nawet nic im mówić. One to widzą i czują. W przyszłości będą chcieli to zastosować w swoim życiu.

Oddając nasze dzieci opiece Boga nie zwalniamy siebie z obowiązków wychowywania. Bardzo ważne i oczekiwane w szkole jest zachowanie z szacunkiem dla osób starszych, nauczycieli, umiejętność włączenia się do rozmowy, zabierania głosu na lekcji itp.
Obserwujemy zbyt często, że uczniowie nastawieni są na popisywanie się, komentowanie wypowiedzi nauczycieli czy kolegów, przerywanie jakimś niby dowcipem. Jest  to nic innego jak brak tzw. dobrego wychowania. Rodzice winni zwracać uwagę na to, jak ich dzieci zwracają się do nich oraz czy potrafią rozmawiać w sposób kulturalny. Każde dziecko poszukuje akceptacji w środowisku i dobrze jest jeśli będzie wiedziało w jaki sposób może ją zdobyć, że dobry styl bycia jest przyjemny również dla innych i otwiera im wiele możliwości.